Του Νίκου Γεωργούλη
Μπορεί να υπάρχει μακρινό μέλλον για μια περιοχή, δίχως να διασφαλίσεις το σήμερα και το κοντινό αύριο; Η απύθμενη υποκρισία συνεχίζει να συνοδεύει κάθε συζήτηση για την Αμανή, όποτε ο κόμπος φτάνει στο χτένι, βυθίζοντας κάθε ελάχιστη προοπτική της βορειοανατολικής Χίου να ανανήψει.
Η καθολική υποκρισία υπερχείλισε και χθες στο μονοθεματικό Δημοτικό Συμβούλιο για τη γνωμοδότηση επί της έρευνας και εκμετάλλευσης πιθανών ποσοτήτων αντιμονίου στην ευρύτερη περιοχή και – σχεδόν όλοι – οι τοποθετούμενοι επέμεναν να εκθειάζουν τα “προικιά” της περιοχής, τα οποία όμως κανείς από αυτούς δεν διαχειρίστηκε ως τώρα, ούτε διαγνώστηκε πρόθεση από κανέναν να τα διαχειριστεί στο μέλλον.
Κάπως έτσι επαναλήφθηκε και χθες το γνωστό τροπάρι για τη επιβίωση της Αμανής από τον εναλλακτικό τουρισμό, χωρίς να τίθεται το ερώτημα ποιός ανθρώπινος παράγοντας θα τον υλοποιήσει καθώς η περιοχή ουσιαστικά πληθυσμιακά έχει ήδη πεθάνει. Με οικισμούς από 1 – 20 κατοίκους (με εξαίρεση Βολισσό και Παρπαριά) και τον αριθμό ολοένα να φθίνει, η ουτοπία αιρετών και πολιτών με τα λόγια … χτίζει ανώγεια και κατώγια.
Καταφανής στη χθεσινή εξάωρη συνεδρίαση ήταν η μεγάλη διάσταση. Ανάμεσα σε εκείνους που ζουν μόνιμα σήμερα στην περιοχή, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τις πραγματικές της συνθήκες και απουσίασαν, έμειναν σιωπηλοί ή μετέωροι από το χθεσινό διάλογο, και όσους θεωρούν ότι η Αμανή πρέπει να μείνει ανέγγιχτη για να μπορούν να την έχουν ως εκδρομικό διέξοδο δύο ή τρεις φορές το χρόνο. Γιατί η λοιπή Χίος, των αιρετών μας περιλαμβανομένων, εδώ και είκοσι χρόνια, αυτή τη χρήση έχει στο μυαλό της για την Αμανή. Το είπε καθαρά χθες κι ένας επικεφαλής δημοτικής παράταξης, φανερώνοντας την ελλιπή εικόνα που έχει για την περιοχή: Η Βολισσός δυο καλοκαίρια τώρα έχει γίνει αγνώριστη από τον τουρισμό. Ουδείς ασχολείται με τη μεγάλη εικόνα της περιοχής τους δέκα μήνες το χρόνο, όταν ο όποιος τολμηρός επισκέπτης της τρομάζει απ’ τη διαπίστωση ότι σε όλο τον κύκλο της Αμανής δεν συναντά έστω κι ένα αυτοκίνητο στη διαδρομή του.
Υπάρχει λύση για την περιοχή; Φυσικά, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο όμως να τη συζητήσει. Η Αμανή έχει ανάγκη ταυτόχρονης κάλυψης όλων των υποδομών της ΧΘΕΣ. Ενδεχόμενα τότε να προσελκύσει επενδυτικό ενδιαφέρον, μικρής και μεγαλύτερης κλίμακας, άρα να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας που θα την αναγεννήσουν πληθυσμιακά. Η επιδοματική πολιτική που εφαρμόστηκε στα σχολεία της στην πράξη αποδεικνύεται ανεπαρκής.
Μπορεί να την παρέχει αυτή τη λύση η Τοπική μας Αυτοδιοίκηση; Όχι, είναι η τραγική διαπίστωση. Εδώ χθες έδειξε να πιστεύει ότι απορρίπτοντας την εγκατάσταση ορυχείου, σπατσάρισε με τις ευθύνες της για την περιοχή. Οι οποίες είναι τεράστιες για το ότι η Αμανή, από τη σύσταση του ενιαίου Δήμου Χίου έχει αφεθεί στον αυτόματο, μετατρέποντας σε κενό γράμμα ακόμα και τη δέσμευση της για τη ρήτρα Αμανής. Επί ώρες γίναμε μάρτυρες ενός προσβλητικού για κάθε νοήμονα παρατηρητή γαϊτανακιού για το ποιον βαραίνει την ευθύνη ότι το θέμα συζητήθηκε στην τούρλα του Σαββάτου. Αυτό ήταν το θέμα τους.
Μπορούν να βρουν τους αναγκαίους πόρους για το αναγκαίο ηλεκτροσόκ της; Αν ναι, σταματά κάθε συζήτηση για εξορύξεις. Το όραμα μιας πράσινης Αμανής εμπνέει όλους μας. Αν όχι η εξέταση αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της είναι μονόδρομος.
